Vers van de pers: Morgenzee

Farid is een Libisch jongetje, zijn huis wordt omringd door de woestijn en zijn beste vriend is een gazelle die teder naar hem kijkt en uit zijn hand eet. Wanneer alles verloren lijkt, probeert Jamila, zijn moeder, te vluchten. Op een klein bootje steken ze samen met heel veel anderen de zee over. Op naar Italië, op naar de vrijheid die een jarenlange meedogenloze dictatuur hun had ontnomen. Farid had de zee nog nooit gezien. Een uitgestrekte blauwe woestijn die de belofte leek van een nieuw leven, maar die nu juist hun nieuwe gevangenis wordt.

Vito is een Siciliaanse jongen, die is opgegroeid met de verhalen van zijn moeder en oma, die in de jaren zeventig door Khadaffi uit Libië zijn verjaagd. Vito kijkt naar de zee, dat streepje water dat Italië van Libië scheidt. Zijn moeder Angelina is elf jaar lang Arabisch geweest en heeft Libië nooit helemaal kunnen vergeten.

Morgenzee is het ontroerende, intense verhaal van twee moeders en hun zonen, die allebei aan een kant van de zee wonen en verlangen naar de overkant. Mazzantini behandelt het universele thema van migratie, van mensen die uit hun huizen worden verbannen, hun familie en hun wortels moeten achterlaten. Van het geweld van een oorlog en van de natuur, de kracht van twee vrouwen, die de toekomst van hun kinderen proberen te beschermen in de hoop op een beter leven.

Na de oorlog in het voormalig Joegoslavië in Ter wereld gekomen, neemt Mazzantini ons in Morgenzee mee naar Libië. Het Libië van nu, of althans, van een paar jaar geleden toen Khadaffi nog leefde, en het Italiaanse Libië, la Libia italiana, van 1912 tot 1947 een kolonie van Italië. Ze neemt ons mee in het leven (en leed) van de tienduizenden Italianen die, toen Khadaffi aan de macht kwam en besloot Libië terug te geven aan de Libiërs, gedwongen werden huis en haard te verlaten en terug te keren naar Italië, al waren sommigen van hen daar nog nooit geweest. Ze vertelt ons over de moeilijkheden die deze repatrianten ondervonden, over hun heimwee naar Afrika, over het gebrek aan respect van de ‘echte’ Italianen. We zien het actuele probleem van de talloze bootvluchtelingen die op gammele bootjes proberen Lampedusa, en daarmee Italië en Europa, te bereiken. Hun ontberingen, hun doodsangst, hun wanhoop. De twee verhaallijnen zijn gescheiden, maar raken elkaar toch: de zee vormt het verbindende element. Mazzantini’s kenmerkende indringende taalgebruik raakt je, haar verhaal ontroert je en zet je aan het denken.  

Margaret Mazzantini, Morgenzee 
Oorspronkelijke titel: Mare al mattino
Uit het Italiaans vertaald door: Miriam Bunnik & Mara Schepers
Uitgeverij Wereldbibliotheek 2013
ISBN 9789028425156
prijs € 14,90
Bestel het boek hier